Biografie


Charles Wellens werd geboren te Lummen op 6 februari 1889, als zoon van een brouwer. Reeds vrij jong gaf hij blijk van artistieke aanleg. Zowel in eigen gemeente als in de familiekring kreeg hij voldoende steun om zich verder te bekwamen in deze richting. In Halen leerde hij de aldaar neergestreken Waalse schilder Jos Damien kennen, het werd vriendschap voor het leven. In Leuven en Brussel vervolledigde Wellens zijn opleiding die zeer klassiek was. De oorlogsjaren - 1914/1918 - en het onmenselijke van deze oorlog zouden trouwens in die beginjaren een stempel drukken op zijn werk. Maar geleidelijk ging Wellens zijn eigen weg. De natuur, de Kempen en alles wat daar rond hing werd het geliefkoosd decor waarin hij zich bij voorkeur ophield.

In 1921 huwde Charles Wellens met Madeleine Haven en vestigde zich in Hasselt. Ze kregen één zoon, Eugène. Wellens kun je eigenlijk beschrijven als een groene jongen lang voordat het begrip gemeengoed zou worden. Op zijn lange tochten doorheen de Kempen, die hij vaak ondernam met paard en kar, werd hij inderdaad geconfronteerd met een cultuurlandschap dat vrij snel begon af te brokkelen. De mijnschachten domineerden immers het landschap. Wellens was er zich meer dan iemand anders van bewust dat dit alles gedoemd was om te verdwijnen. Al in de jaren dertig en veertig van vorige eeuw voelde hij dat die typische lemen huisjes, met zijn vaak wat schichtige rurale bewoners, één voor één onder de slopershamer zouden vallen. Wellens legde ze dan ook in hoog ritme op zijn doeken vast. Op die manier inventariseerde hij een deel van ons cultuurpatrimonium.

Begin 1958 werd Charles Wellens ernstig ziek. Hij overleed te Hasselt op 10 juli 1958 en werd in zijn geliefde Lummen begraven, maar zijn levensdroom - de oude Kempen zoals hij die gekend had proberen te conserveren - was werkelijkheid geworden.


Fotogalerij